31
kaşaneler yaptılar.. Açlıktan ölenlerin lokmasını ağzından çalarak haspalara ziyafet çektirdiler; susuzluktan bunalanların destisini aşırıp havuzlarını doldurdular, içinde kayık yüzdürdüler…. Han, hamam yıktılar, dar ağaçları kurdular; hanümanlar söndürüp memleketler yaktılar; bağ aldılar, yağ sattılar, yün çaldılar, pamuk attılar… Ne çocuk dediler, ne de ihtiyar; ne padişah tanıdılar, ne nizam; ne merhamet bildiler ne insaf… Halk açlıktan sokaklarda pösteki kemirirken onlar konaklarında bülbül beyni yediler, kuş sütü içtiler… Anamıza sövdüler. Babamızı dövdüler; tırnaklarımızı söktüler; hülasa bacağından yakalayıp bu devleti yerden yere vurdular, paçavraya çevirdiler…
İşte milleti artık büsbütün öldürdüklerinden emin olsunlar; zira damarlarımızda bir damla kan, kollarımızda bir zerre kuvvet kalmış olsaydı yakalarından yapışır, öcümüzü alırdık… Halbuki kollarını sallaya sallaya, yüzümüze tüküre tüküre gittiler.
Aşk olsun! At da size yaraşır; meydan da… Bizde bu ölü kan, sizde o yaman surat bir gün olur yine gelirsiniz; eteklerinizi öptürüp ciğerlerimizi söktürürsünüz. Biz size: ”Kırk katır mı kırk satır mı?”diye sormadık; yarın siz bize:
-Ölümlerden ölüm beğen!
Demek artık hakkınızdır. Layıkımız olan paşalar! Topumuzun başını bir kılıçta çıkarmadan nereye?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı bekliyoruz.