Divan Şiiri (Klasik Edebiyat) Kelimelerini Cümlede Kullanarak Öğrenmek

 

1. Sözün şehd (tatlı) olsun, hareketin şirin.
2. Râhımdan  (yolumdan) çekil. Revişimi (gidişimi) bozuyorsun.
3. Gördi ki bir âfet-i zemane (zamanın güzeli)/ Misli dahi gelmemiş cihane 
4. Klasik şiirde, sevgilinin boyu serv-i kadd olarak ifade edilir; bunu  ferâmuş etme (unutma).
5.  Kuçelerden (sokaklardan) geçerken açık revzenlere (pencerelere) dikkat et; serini (başını) yarma. 
6. Pişen (işin, kârın, meşguliyet, âdetin, alışkanlığın) nedir kardeş? 
7. Fuzuli hem rind-i şeyda (çılgın aşık) olduğunu hem de hemîşe (hep, sürekli, daima, müdam, devamlı) halka rezil olduğunu söylüyor.
8. Bir çocuğu giryan eden (ağlatan, göz yaşı döktüren, inleten, üzen) nasıl iflah olur ki? O ki öder giryan giryan bedelini...
9. Hude (yarar, fayda, menfaat) işler varken niye beyhude-bî-hûde (boş, boşuna, yararsız, faydasız) işlerle uğraşmayı yeğliyorsun ki? 
10. Akhisarspor fesanesi (efsanesi, masal, hikaye) bakalım alt ligde ne yapacak?
11. Ümid ile Nevmid (ümitsiz, me'yus, mükedder, cesaretsiz, cesareti kırık) evlense ümîd-vâr olabilir miyiz? Belki... İki olumsuzdan (Nâ-bî) çıktıysa iki zıttan da belki saadet çıkar. 
12. Sevgilinin zülfü pîç ü tâb (kıvrım kıvrım ve büklüm büklüm) olabilir; güzeldir de belki. Ama gözüm, hayatın piç ü tab olmasın!