Genceli Nizâmî (1140-
1230), Hamse (Penc
Genc):
-Mahzenü’l Esrâr
-Hurev ü Şîrîn
-Leylî vü Mecnûn
-Heft Peyker
-İskender-nâme (İkbâlnâme ve Şeref-nâme)
Emîr Hüsrev-i Dihlevî (ö.
1325), Hamse:
-Matla‘ul-Envâr
- Şîrîn ü Husrev
-Mecnûn u Leylî
-Heşt Bihişt
-Âyîne-i İskenderî
Kemâlüddîn Hâcû-yi
Kirmânî (ö. 1460), Sitte:
-Ravztü’l-Envâr
-Hümây u Hümâyûn
-Kemâl-nâme
-Gül ü Nevrûz
-Cevher-nâme, Sâm-nâme
Nizâmüddîn Mahmûd
Dâ‘î-i Şîrazî (ö. 1460),
Sitte:
-Kitâbü’l-Müşahîd
-Kitab-ı Genc-i Revân
-Kitâb-ı Çihil Sabah
-Kitâb-ı Çar Çemen
-Kitâb-ı Çeşme-i
Zindegânî
-Kitâb-ı Işk-nâme
Cemâlî (Timur
zamanında yaşamış ve
mesnevilerini 1402-1417
arasında yazmış),
Hamse:
-Tuhfetü’l-Ebrâr
-Mihr u Nigâr
-Mahzûn u Mahbûb
-Heft Evreng
-İskender-nâme
Şemsedüddîn
Muhammed Kâtîbî (ö.
1436), Sitte:
-Gülşen-i Ebrâr
-Mecma‘u’l- Bahreyn
(Nâzır u Mânzûr)
-Deh-Bâb
-Sî-nâme (Muhibb ü
Mahbûb)
-Dil-rûbay
-Leylî vü Mecnûn
Dervîş Eşref-i Merâgi (ö.
1450), Hamse:
-Menhecü’l-Ebrâr
-Şîrîn ü Husrev
-Leylî vü Mecncûn
-Heft Evreng (Işk-name)
- Zafer-nâme
Nûrüddîn Abdurrahman
Câmî (ö. 1492), Seb‘a
(Heft-evreng):
-Silsiletü’z-Zeheb
-Salamân u Absâl
-Tuhfetü’l-Ahrâr
-Sübhatü’l-Ebrâr
-Yûsuf u Züleyhâ
-Leylî vü Mecnûn
-Hıred-nâme-i İskenderî
Hâtifî (ö. 1512), Hamse:
-Leylî vü Mecnûn
-Heft Manzar
-Şîrîn ü Husrev
-Tîmûr-nâme
-Şehinşâh-nâme
-İsmaîl-nâme
Âhî-i Meşhedî (ö. 1521?) Hamse: Kaynaklarda “Hamse Sahibi”
olduğu bildiriliyor.
Hilâlî-i Esterbâdî (ö. 1529), Hamse (eksik):
-Leylâ vü Mecnûn
-Sıfâtü’l-Âşıkîn
-Şâh u Gedâ (Şâh u Dervîş)
Kâsımî-i Günâbâdî (ö. 1571’den sonra), Hamse:
-Şeh-nâme (İsmâ’ilnâme)
-Leylî vü Menûn
-Gûy u Çevgân
-Husrev vü Şîrîn
-Şâhruh-nâme.
Rehâ’i Şeyh Sa‘ddîn (ö. 1574’ten sonra), Hamse: Kaynaklarda
Nizâmî’nin Hamse’sine nazire söylediği kaydedilmektedir.
Zülâlî (ö. 1616), Seb’a:
-Hüsn-i Gülû-sûz
-Şu‘le-i Dîdâr
-Meyhâne
-Zerre ve Hurşîd
-Âzer ü Semender
- Süleymân-nâme
(Süleymân u Belkîs)
-Mahmûd u Ayâz
Rebî‘-i Enceb Hâcî Magribî (ö.1780), Hamse: Hamse’nin
Nizâmî’nin taklidiği olduğu söyleniyor.
Nüvîdî Abdî Big Şirâzî (ö. 1590), Hamse: Kaynaklarda “Hamse Sahibi”
olduğu bildiriliyor.
Rûhu’l-Emîn-i Isfahânî (ö. 1637), Hamse:
- Husrev u Şîrîn
-Matmah
-Leylî vü Mecnûn
-Âsumân-ı Heştüm
(Felekü’l-Burûc)
-Gülistân-ı Nâz
İtâbî Hasan Big, Hamse: Bu müellifin “Teklü” adlı Türk
oymağından olduğu ve Hamse’ nin Nîzâmî’ye nazire olarak yazıldığı bildiriliyor.
Râ’î Hidâyetullâh (XVI. yüzyıl) Hamse:
-İskender-nâme
-Şîrîn ü Husrev
-Leylî vü Mecnûn
-Heft Peyker
-Beşinci mesnevisi kaydedilmiyor.
Hasan b. Seyyid Fethullâh (XVII. Yüzyıl) Hamse: 1628-1630
yılları arasında tamamlanan bu Hamse’nin “Nizâmî’ye nazire olduğu veya Hz. Muhammed
ve dört halife için yazıldığı” şeklinde iki ayrı rivayet vardır.
Dâvud Şâhî (Bağdat valisi Davud Paşa), Hamse: Hamse’nin adının
“Dürretü’t-Tâc” olduğu bildiriliyor.
Feyzî-i Hindî (ö. 1595), Hamse:
-Merkez-i Edvâr
-Süleymân u Belkîs
-Nâl u Dâmân
-Heft Kişver
-Ekber-nâme.
Molla Tuğrâ-i Meşhedî (ö. 1659), Hamse-i Nakîsa: Hamse’nin Golkonda
sarayında (Haydarâbâd) bulunan beş kişinin hicvi olduğu söyleniyor.
