Divan şiirinde bilmece şeklinde şiirler yazılırdı. Eğer bir nesne, varlık veya şeyin adı şiire gizlenirse lugaz/lügaz denirdi. Şiire bir kişinin adı saklanırsa bu durumda şiirin türü muamma olurdu.
Şeyah Galib-LÜGAZ
1
Kimdir ol merd-i ehl-i derd-i za’îf
Ki olur herkes ile yâr u
harîf
Bir kulağı delik kalenderdir
N’eylesin âh ederse muztardır
Mescide girse âşikâr olamaz
Nây u ûd olmasa safâ bulamaz
Bir aceb fâsık-ı mürâ’îdir
Zevkı bu meşrebi havâ’îdir
Vardığı yerde kârı efsûndur
Ufalandıkça kadri efzûndur
Yedilir bir kıl ile bir
niçesi
Olmaz âsûde gündüzü gecesi
Sikkesiz nakddır olur râ’ic
Kârı hüsrândan değil hâric
Sararıp çehresi b(e)nizi
solmuş
Çekecek hâli kalmamış tolmuş
Yalnız bir yere girer basılır
Düşüp irfân kaydına asılır
Hızr ile ülfet eylemiş niçe
dem
Kîmyâ gibi hoş tutar âlem
Ayağı yokdur fakat dizi
vardır
Câmesinde yazı çizi vardır
Beşini tarh edince buldu
vücûd
Zann-ı Gâlibde vasfı
nâ-ma’dûd
2
Nedir ol sûreti-i pâk-i merğûb
Aşikâr anda safâyâ-yı kulûb
Şeh değil her yeri tebdîl
gezer
Kimisi bilmez anı kim sezer
Eyler envâ’-ı müzâhirde bürûz
Gâh mihr ü meh olur geh şeb ü
rûz
İsm yâd olmaz o sırr-ı pâke
Kıl nazar âyîne-i idrâke
Aslı ge cânlı vü geh
cânsızdır
Bunu fehm etmeyen iz’ânsızdır
Ehl-i irfânladır ülfeti hep
Meyli ahmaklara çokdur bu
aceb
Bilir ekser anı pîr ü bernâ
Lîk mâhiyyeti mechûl ammâ
Zâta yok rağbeti evsâf iledir
Mâye-i şöhreti çok lâf iledir
Hîç yalan söylemez ammâ o
harîf
Toğrısı az bulunur çoğu sahîf
Okur erbâb-ı sühan gûn-â-gûn
Gûyiyâ bir gazel-i nâ-mevzûn
Var derûnunda bilinmez şeyler
Yelle yuf her biri bir kal’a
değer
Gâlib endîşeni seyr et bir
kez
Çocuk oyuncağı şeydir bu
lügaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı bekliyoruz.