Klasik Türk Şiirinden Dört Garib: Necati Bey, Ahmet Paşa, Şeyhi Şeyh Galib

Divan şairlerinin dördü "garib" redifli şiirde birleşmiş. Şeyh Galib'in redifi biraz farklı:

Ahmet Paşa

Anun için görünür ol kâmet-i ra'nâ garîb

Kim gül-endâm olsa olur serv-i hoş-bâlâ garîb

N'oldugun bilmek dilersen gönlümü hüsnüne sor

Kim garîbin hâline vâkıf degil illâ garîb

Bu sebebden dil karâr eyler kara zülfünde kim

Şâm eriştigi mahalde edinir me'vâ garîb

Hattın örter sebze-i terle enegin çâhını

Kim düşem zındânına ben bî-ser ü bî-pâ garîb

Hatt-ı miskîn olsa haddinde nigârın tan degil

Çün nigâristânda olmaz hatt-ı anber-sâ garîb

Zülfü yüzünde garîb olmaz mı yârın kim olur

Dâmen-i gülde tırâz-ı sünbül-i ra'nâ garîb

Sâkiyâ reng-i ruhunda görünür aks-i şarâb

Nitekim berg-i gül üzre lâle-i hamrâ garîb

Hubb-ı zındân eyleyip şevk-ı zenahdânınla cân

Çâha düşmüşdür yatar Yûsuf gibi cânâ garîb

Dün garîbindir deyu cân attı Ahmed zülfüne

Âh kim zencîr-i gamda kaldı ol şeydâ garîb

Şeyh Galib

Ankâ-yı sehâyım dil-i dânâda garîbim

Bir güm-şüdeyim ism ü müsemmâda garîbim

Cibrîl-i hayâlimle sürâğ-ı ceberûtum

Ammâ n’ideyim kurb-ı ev ednâda garîbim

Çeşmim gibi mestim bana bes kûşe-i ebrû

Ma’bedgeh ü mihrâb-ı mu’allâda garîbim

Perverde-i gehvâre-vatan tıfl-ı azîzim

Çâh-ı gam u âgûş-ı Zelîhâda garîbim

Müstecmi’ esrâr-ı vücûd-ı dü-cihânım

Ol nokta-i remzim ki pes-i pâda garîbim

Mecnûn ile Ferhâd olamazlar bana hem-pâ

Bir yekke-süvârım ki bu sahrâda garîbim

Erbâb-ı dile şem’-i şebistân iken Es’ad

Ağreb bu yine bezm-i ehibbâda garîbim

 Necati Bey

Âh kim düşdüm diyâr-ı gurbete tenhâ garîb

Bî-dil ü bî-cân olub şûrîde vü şeydâ garîb

Geh Mısır iklîmlerin seyr itdürür geh Rûm ilin

Geh ʿacem mülkin temâşâ kıldurur sevdâ garîb

Baġrı başlu gözi yaşlu yılduzı alçak olur

Her kişi düşman olur ger eylese gavgâ garîb

Dürlü nüktesin çekerem ben rakîbün dōstum

Mûrdan olur zebûn olursa ejderhâ garîb

Hasretünle bu Necâtî ölür ise diyesüz

A garîb ü vâ garîb ü hâ garîb eyvâ garîb

Şeyhi

Çok durur şehrinde ben kul düşmüşüm şaha garîb

Candan ayrı ten gibi nice olan tenhâ garîb

Ülfet cimez huriye dîdâr-ı yârından ırak

Vay iledir ger bulursa ecnnetü'I-me'vâ garîb

Şâh-ı sirîn-lebden ayn sem' gibi zar u zerd

Yakılırsa nâleyile ney-sıiat nola garîb

Dâr-ı gurbette gedâ-yı derbederdendir beter

Ger ola yâr u diyarından ırak Dara garîb

Şâh-ı gül-ruh fcrş-i devlette haberdâr ola mı

Yaslanıp döşendiğinden har ile hara garîb

Seyr ederken hüsnü şehrinde gönül yüz can ile

Düşd'enegi çâhına hoş dedi ke'l-a'mâ garîb

Zülfünü şâm-ı garîbûn gördü Şeyhî dolaşıp

Kaldı yıllar demedi bir gün ki kimsin yâ garîb