Refik Halit Karay Sakın Aldanma İnanma Kanma İmrenmeye Yutkunmaya Dair 6 (Osmanlıca Okuma Metinleri)

bakarak ancak altmış kere yutkunuyorsak o zaman yüz yirmiyi 

ferah ferah geçeceğiz. Bugün, matbaaya gelirken bir sütçü 

dükkânının camekânına baktım: Kaymağa hiç bu derece ehemmiyetle, en 

hurde,  en nazara gizli yerlerine bir mikrop mütehassısı dikkatiyle, 

bir saatçi gözüyle bakabileceğimi zannetmezdim. Biraz sarışın 

satıhlarının altında, iç taraflarından ne sıcak, ne yumşak, 

ne eriyici bir beyazlıkları var; süslü tabakları içinde 

biribirlerine sokulup dayanarak sırtsırta ne munis, ne sakin 

yatıyorlar. Sevgilimin yatak manzarası beni bundan fazla müteheyyiç 

edemez. Ara sıra, tatmıyor değilim, 

lâkin ne yesem, ne- kadar yesem, neleri yesem içimde bir eziklik 

var ki geçmiyor, bitmiyor...

Moda mağazalarının camekânlarına konan sarışın saçlı, 

üryan gerdanlı, pembe yüzlü dekolte mankenler önünde toplaşıp 

hayran hayran bakışan ben dört kişi görmüyorum. Lâkin Galata 

kasaplarının çengellere asılmış buz gibi danaları karşısında da 

dün bir zümre toplandık, bakıştık, konuştuk, ah ettik 

ve karnı aç, eli boş döndük. Yalnız gözümüz bakmağa doymuştu.

Fakat camekânlarda seyrine doyamadığımız ne o tatlılar, 

keşküller... Ne o kuzu fırınları, piliç kızartmaları hiç

birini midemin mahbubesi sayamam, hepsi başkalarının olsun, 

aramam, sormam, bakmam bile... Bana yalnız bir şey, bir ucuz 

ve iptidaî gıda, bir ekmek versinler, ama nasıl ekmek? Şu eski